Voetbal begon voor mij heel onschuldig. Op mijn tiende deed ik nog aan turnen, maar ik stond steeds vaker aan de zijlijn te kijken naar de trainingen van mijn broertje bij SCE in Nijmegen. Tegelijkertijd trainden daar ook vriendinnen van mij, en op een dag besloot ik gewoon mee te doen. Dat werd het begin van mijn voetbalreis, bij de E7 van SCE – een gemengd team van jongens en meisjes.

Al snel bleek, min of meer toevallig, dat ik het spelletje best goed onder de knie had. Na de selectietrainingen mocht ik als enige meisje doorstromen naar de E1. Een jaar later kwam ik terecht in de D1, ook tussen de jongens. Ik genoot enorm van het spel en de uitdaging, maar wilde me ook verder ontwikkelen als meisje in het voetbal.

Daarom maakte ik een tussenstap naar Woezik, waar destijds een speciale voetbalschool voor meiden was opgericht. Met een enthousiast meidenteam onder 12 speelden we een jaar lang in de jongens hoofdklasse.

Na dat jaar maakte ik de overstap naar VV Trekvogels, waar ik opnieuw terechtkwam in een jongensteam: de JO15-1. In die periode mocht ik stage lopen bij Feyenoord MO16 – en ik werd aangenomen. Een droom die uitkwam! Niet alleen spelen bij een profclub, maar ook nog eens mijn club.

In 2020/2021 en 2021/2022 speelde ik bij Feyenoord MO16 in een jongenscompetitie. In mijn laatste jaar werd ik zelfs aanvoerder, iets waar ik nog steeds met trots op terugkijk. Daarna stroomde ik door naar de Feyenoord Onder 21 (de beloften), waar we het opnamen tegen andere profclubs, op de mooiste complexen van Nederland.

Het absolute hoogtepunt was mijn officieuze debuut in het eerste elftal tegen Excelsior Rotterdam op 4 oktober 2022 in een oefenwedstrijd. Een moment dat ik nooit zal vergeten.

Maar topsport kent ook een keerzijde. De druk, het ritme en het leven rondom profvoetbal vragen veel.

In het seizoen 2023/2024 besloot ik daarom terug te keren naar waar het allemaal begon: VV Trekvogels in Nijmegen, Om het plezier in het spelletje weer te vinden – het plezier dat me ooit naar het veld trok toen ik langs de lijn stond bij mijn broertje. Waar ik met vrouwen 1 in seizoen 2024/2025 kampioen ben geworden in de hoofdklasse en gepromoveerd ben naar de topklasse, het allerhoogste amateurniveau in Nederland voor vrouwen.

Ik kijk nog altijd met trots en een grote glimlach terug op mijn tijd bij Feyenoord. Het heeft me gevormd – als speelster én als mens. Ik heb daar herinneringen gemaakt die ik de rest van mijn leven meedraag: vriendschappen, lessen, hoogtepunten én waardevolle ervaringen die ik nu meeneem in mijn eigen voetbalschool.